நாளும் நீளும் பகல்
இளவெப்பம் ஏற்றி வரும் காற்று
பருவத்திரிவின் அறிகுறியான கனமழை
கடந்தகாலத்தில் இழந்த ஆடையை
விரும்பி அணியும் மரங்கள்
மரங்களின் முரணாய் கல்லூரிப் பெண்கள்
மறித்திருந்த மாக்கள் யாவும் உயிர்த்தெழ
மறைந்திருந்த மக்கள் யாவரும் வெளிவர
இப்படியாக .. நான்,
இப்பிரபஞ்சத்தின் தகவல் கட்டமைப்பை வியந்து,
வசந்தத்தின் வருகையை நோக்கி !!
நளவெண்பா பயிலவேண்டாம்
நன்னூல் நவிலவேண்டாம்
குறளேதும் அறியவேண்டாம்
பகுத்தறிவு பகலவேண்டாம்
அறிவியல் அறிய வேண்டாம்
ஒழுக்கமேதும் இருக்கவேண்டாம்
சமுதாய சிந்தனை வேண்டாம்
மனிதமென்று ஒன்றும் வேண்டாம்
ஆனால் ...
கடல்தாண்டிய பணி வேண்டும்
கைநிறைய பணம் வேண்டும்
தமிழறிந்த மடந்தை வேண்டும்
நம்வழி மறக்க வேண்டும்
பிறர்வழி நடக்க வேண்டும்
வந்தேரியாய் வாழவேண்டும்
வளர்த்த மண்ணை வசைபாடவேண்டும்
இருந்தும் …
தம்மக்கள் தமிழ்பேச வேண்டும்
உடன்படா இவ்வாழ்க்கை விட்டு
என்றேனும் திருநாடு திரும்பவேண்டும் !!
காதல் தவிர பிற
பாடுபொருள் அறியா
தற்க்கால தமிழ் கவிஞர்களே ,
"காலாவதி" தவறியதா உம் அகராதி ?
இஃதிலா கடவுளர்களும் இல்லை
காதலென்ன , வெறும் கருமம் தானே !
காலாவதியின் கரு அறிவான் ஞாணி
அதனின் காலாவதி பகர்பவன்
கற்பனை புனையும் கவிஞனே!!
"It’s been a while since I’ve written a post"
This has unintentionally become the preface to many of my recent posts. Blogging, for me, is one of the best ways to organize and reflect on the information stored in my mind. Learning isn’t just about reading, listening, or watching—it’s about absorbing and understanding. A common misconception is that learning ends with knowing facts or statistics. However, real comprehension begins when we actively organize what we’ve learned, whether mentally or through an external medium. Blogging serves as that bridge, helping to crystallize subconscious knowledge into conscious understanding.
I believe blogging should happen whenever inspiration strikes. Delaying it risks diluting the essence of what we want to express. There have been countless moments, thoughts, and experiences that sparked the urge to write. Unfortunately, many of these ideas slipped away, lost in the chaos of poor time management and my ever-shifting interests.
Posts like "Time and Space," "The Science Behind Booking Tickets on IRCTC," and "Abstraction is Amazing" are just a few examples of ideas that bloomed briefly in my mind but withered away before I could capture them.
The rise of microblogging platforms like Twitter has made it easier for bloggers—but also lazier. While Twitter offers a convenient way to share quick thoughts, it can unintentionally hinder thoughtful, long-form writing. The brevity of tweets makes it tempting to express ideas instantly, but it often robs us of the opportunity to reflect and write meaningful posts. Mobile access further encourages these bite-sized updates, leaving little room for well-planned blogging.
It’s easy to find external factors to blame for such missed opportunities. But upon reflection, I realize that the core issue lies within me.
What I need most now is discipline.